آباد (جد و آباد)

آباد [جَدّ و --]

در اصل آبا است جمع اب، کلمه‌ی عربی به معنی پدر که در تداول عامه بدین شکل درآمده است: «او به من فحش داد، من هم هزارتا فحش جد و آباد به‌اش دادم!»