آسید عباس هم با من کومک کرد
از کتاب کوچه
نسخهٔ تاریخ ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۶:۱۹ توسط Hossein (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید با 'آسید عباس هم با من کومک کرد! بیتی است که مصراع دومش این است: که طبعش در غزلبَنْدی...' ایجاد کرد)
آسید عباس هم با من کومک کرد! بیتی است که مصراع دومش این است: که طبعش در غزلبَنْدیست هموار!
مقطع غزلی است که ظاهراً دو نفر با هم آن غزل را گفتهاند و از اینرو اسم هر دو باید در تخلص بیاید. مثل را در جایی گویند که کاری ناچیز را چند نفر به انجام برند و بدان نیز فخر آرند.
توضیح
- سیّد را در تداول سِدْ (بر وزن دل) و سِیْدْ (بر وزن سیل) تلفظ میکنند.
منبع
- ع. ا. دهخدا، امثال و حکم