نمایش مبدأ برای آشیخ شمس‌الدین شمس آبادی، تو شمس آباد...

آشِیْخ شمس‌الدین شمسِ آبادی، تو شمسْ‌آباد، سه صبحِ سه‌شنبه، سه شیشه شراب سَر کشید.

	جمله‌یی است که از آن تنها به تکرّر دو حرف س و ش نظر داشته‌اند. برای نمایش فصاحت بیان، جمله را 	چندبار	پیاپی تکرار می‌کنند و معمولاً هر بار سریع‌تر. بیش‌ترِ کسان، به‌خصوص در تکرار جمله، 	بی‌اختیار این دو حرف را به جای یکدیگر تلفظ می‌کنند. 




*از این‌گونه جملات نمونه‌های دیگری نیز 	هست که از آن جمله است: گنجِشک نِشس1 بر سَرِ شَستم / شستم به کونش، کونش به شستم * چهل 	اوستای چوب تیر تراشِ2 سبزه‌شورِ3 این‌وَرِ چوب4 به چهل اوستای چوب تیر تراشِ سبزه‌شورِ اون‌وَرِ 	چوب گفتن: «شما چه چِل اوستای چوب تیر تراشِ سبزه‌شورِ اون‌وَرِ جوب هستین؟» * خواجه، تو چه 	تجارت می‌کنی؟ * در لُرستان نُه لُرند و هر لُری نُه نرّه‌لر! * روی رونِ راستِ لُر مو داره گلابِ قم خوب 	گلابیه.


== پانوشت ==

1-گنجشک نشست...

2-چوب تیر تراش = کسی که زوائد درخت را می‌تراشد تا از آن نیز چوبین بسازد.

3-سبزه‌شور = آن سمت از حاشیه‌ی جوی آب و نهر، که سبزه‌ی آن مدام بر اثر موج آب شسته می‌شود.

4-چوب لحنی است از جوی.