اَ

اَ (تلفظ a)، كوتاه شده‌‌ی حرف از است در لهجه‌‌ی غلیظ تهرانی؛ و هنگام تلفظ، نخستین حرف كلمه‌‌ی بعدي را مشدّد كرده به‌آن می‌چسبانند: «اینو اَبّابات بپرس، چرا اَمَّن می‌پرسی؟» (از بابات / از من)، «كتابو اَكّی گرفتی؟» (كتاب را از كه گرفتی؟). نگاه کنید ذيل از اَز