ای دوست، گل سرشته را آبی بس
از کتاب کوچه
نسخهٔ تاریخ ۱ مهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۶:۵۵ توسط Hossein (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید با 'ای دوست، گِلِ سرشته را آبی بس! آن که چشم و دلش سیر است به اندک میسازد. مثل سهواً ب...' ایجاد کرد)
ای دوست، گِلِ سرشته را آبی بس!
آن که چشم و دلش سیر است به اندک میسازد. مثل سهواً بدین صورت درآمده و اصل آن چنین است: ای دوست، گُلِ شکفته را بادی بس! ــ قابل مقایسه با پیران را تبی، زمستان را شبی!