بزرگی، یک دمش آب است، یک دمش آتش
از کتاب کوچه
بزرگی، یک دَمَش آب است، یک دَمَش آتش!
با تو هر چند خسروان باشند
لطفها کرده رازها گفته،
هان و هان، تا نگرددت یک دم
خوف ایشان ز دل برون رفته!
گنج لطفند و خشمشان دایم
هست مار سیه، بر او خفته!
بحر جودند، لیک ترسان باش
که به بادی شوند آشفته!
[حسین دهستانی مؤیدی، جامعالحکایات]