نمایش مبدأ برای عاقل به کنار جوی تا پل می‌جست، دیوانه‌ی پابرهنه از آب گذشت

عاقل به کنارِ جویْ تا پُل می‌جست،

دیوانه‌ی پابرهنه از آب گذشت!


بیتی است منسوب به سایر اردوبادی، از شاعران قرن یازدهم. 

وسوسه‌ی عاقلانه رفتار کردن در هر امر جزیی، جز شکست یا اتلاف وقت نتیجه‌یی نخواهد داشت. 

قیاس کنید با آدم نفهم، صدمن زور دارد! 

متضاد احتیاط شرط عقل است.

[[رده: از آب گذشتن]]
[[رده: از آب گذشتن(امثال و حکم)]]