هر کسی کار خودش، بار خودش،‌ آبش به انبار خودش

هر کسی کارِ خودش، بارِ خودش،‌ آبش به انبارِ خودش!

هر کسی مسئول کار و زندگی خویش است، هم‌چنان‌که سود و زیان کار هر کس متوجه خود او می‌شود.

کودکان، در جزءِ آخر، به جای «آبش» می‌گویند آتیش، که لحنی از آتش است. نگاه کنید به 1097.