آبِ پاکی رو(ی) دست ریختن

آبِ پاکی (را) رو(ی) دست ریختن

(آب پاکی، آبی است که پس از شست و شوی دست، به عنوان «کُرْ» و برای تطهیر شرعی روی آن می‌ریزند).

اصطلاح کنایه از بیان حرف آخر و تعیین تکلیف قطعی و نهایی مخاطب است در جهت خلاف امید و انتظار او. به عبارت دیگر، مفهوم آن، کسی را بالمره نومید کردن و آخرین امید او را نسبت به موضوع مورد نظر، یک‌سره از میان بردن است: «بگذار آب پاکی را رو دستت بریزم: زری با تو عروسی نمی‌کند!» «قضیه را ذره ذره حالیش کردیم؛ فکر کردیم اگر یکهو آب پاکی را رو دستش بریزیم ممکن است باعث مرگش بشود.»

متضاد استخوان لای زخم گذاشتن در این تعبیر.