آشیخ شمس‌الدین شمس آبادی، تو شمس آباد...

از کتاب کوچه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۹:۰۳ توسط Hossein (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

آشِیْخ شمس‌الدین شمسِ آبادی، تو شمسْ‌آباد، سه صبحِ سه‌شنبه، سه شیشه شراب سَر کشید.

جمله‌یی است که از آن تنها به تکرّر دو حرف س و ش نظر داشته‌اند. برای نمایش فصاحت بیان، جمله را چندبار پیاپی تکرار می‌کنند و معمولاً هر بار سریع‌تر. بیش‌ترِ کسان، به‌خصوص در تکرار جمله، بی‌اختیار این دو حرف را به جای یکدیگر تلفظ می‌کنند.



  • از این‌گونه جملات نمونه‌های دیگری نیز هست که از آن جمله است: گنجِشک نِشس۱ بر سَرِ شَستم / شستم به کونش، کونش به شستم * چهل اوستای چوب تیر تراشِ2 سبزه‌شورِ3 این‌وَرِ چوب4 به چهل اوستای چوب تیر تراشِ سبزه‌شورِ اون‌وَرِ چوب گفتن: «شما چه چِل اوستای چوب تیر تراشِ سبزه‌شورِ اون‌وَرِ جوب هستین؟» * خواجه، تو چه تجارت می‌کنی؟ * در لُرستان نُه لُرند و هر لُری نُه نرّه‌لر! * روی رونِ راستِ لُر مو داره گلابِ قم خوب گلابیه.


پانوشت

  • ۱ گنجشک نشست...
  • 2 چوب تیر تراش = کسی که زوائد درخت را می‌تراشد تا از آن نیز چوبین بسازد.
  • 3 سبزه‌شور = آن سمت از حاشیه‌ی جوی آب و نهر، که سبزه‌ی آن مدام بر اثر موج آب شسته می‌شود.
  • 4 چوب لحنی است از جوی.