عاقل به کنار جوی تا پل می‌جست، دیوانه‌ی پابرهنه از آب گذشت
از کتاب کوچه
عاقل به کنارِ جویْ تا پُل می‌جست،
دیوانه‌ی پابرهنه از آب گذشت!
بیتی است منسوب به سایر اردوبادی، از شاعران قرن یازدهم.
وسوسه‌ی عاقلانه رفتار کردن در هر امر جزیی، جز شکست یا اتلاف وقت نتیجه‌یی نخواهد داشت.
قیاس کنید با آدم نفهم، صدمن زور دارد!
متضاد احتیاط شرط عقل است.
