آب بدود، نان بدود، (فلان) به دنبالش: تفاوت بین نسخه‌ها
از کتاب کوچه
(صفحه‌ای جدید با 'آب بدود، نان بدود، (فلان) به دنبالش! 1) جمله‌یی است که به صورت نفرین ادا می‌شود و م...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
[[رده: فرهنگ‌نامه]] | [[رده: فرهنگ‌نامه]] | ||
[[رده: آب]] | [[رده: آب]] | ||
| − | [[رده: آب (ترکیبات جمله‌ای و شبه | + | [[رده: آب (ترکیبات جمله‌ای و شبه جمله‌ای)]] |
نسخهٔ ۲۵ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۳:۵۰
آب بدود، نان بدود، (فلان) به دنبالش!
1) جمله‌یی است که به صورت نفرین ادا می‌شود و منظور از آن، محروم خواستن شخص مورد نظر، حتی از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی است. نگاه کنید به آب سوار و نان سوار و (فلانی) پیاده (یا به دنبالش) و الهی نانت بار آهو بشود، آبت کوه به کوه بگردد .
2) چنانچه به صورت خبری ادا شود غایت فقر و مسکنت را افاده می‌کند: «چه روزگار سگی داشتیم: آب می‌دوید و نان می‌دوید و ما به دنبالش!» مترادف آب سوار و نان سوار و (فلانی) پیاده (یا به دنبالش)
