آب بدود، نان بدود، (فلان) به دنبالش: تفاوت بین نسخه‌ها
از کتاب کوچه
| سطر ۸: | سطر ۸: | ||
[[رده: فرهنگ‌نامه]] | [[رده: فرهنگ‌نامه]] | ||
[[رده: آب]] | [[رده: آب]] | ||
| − | [[رده: آب (ترکیبات | + | [[رده: آب (ترکیبات جمله‌یی و شبه جمله‌یی)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۳:۵۶
آب بدود، نان بدود، (فلان) به دنبالش!
1) جمله‌یی است که به صورت نفرین ادا می‌شود و منظور از آن، محروم خواستن شخص مورد نظر، حتی از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی است. نگاه کنید به آب سوار و نان سوار و (فلانی) پیاده (یا به دنبالش) و الهی نانت بار آهو بشود، آبت کوه به کوه بگردد .
2) چنانچه به صورت خبری ادا شود غایت فقر و مسکنت را افاده می‌کند: «چه روزگار سگی داشتیم: آب می‌دوید و نان می‌دوید و ما به دنبالش!» مترادف آب سوار و نان سوار و (فلانی) پیاده (یا به دنبالش)
